Sta hier niet bij mijn graf en ween.
Ik ben niet hier, ik ging niet heen.
Ik ben de wind die wervelt heen en weer,
Ik glinster in de sneeuw die dwarrelt neer,
Ik ben de zon die graan doet rijpen,
Ik ben het hemelwater in regenpijpen.
En ’s morgens bij uw ontwaken
Rijs ik als vogels van op daken
In een hoge vlucht, stil en zacht.
Ik ben de fonkelende sterren in de nacht.
Sta hier niet bij mijn graf, heb geen verdriet.
Ik ben niet hier, dood ben ik niet.
M E Frye (1905-2004); GKC 2023