De Stien

‘Khem ne stien gedèplaceid,
in ne  rwisso sur terre.
’t Woêter lupt na annes dan dovui.
De fleuve van ne rwisso, da haavde ni teige.
‘T woêter zukt altaaid n’n neuve weg novui.
Maskeen ne ki vol, dui snie of reigen,
pakt d’n rwisso maaine caillou mè h’m mei .
Oem h’m, gans glattes, en rond gesleite,
te dèponeire  in de paix van la mer profonde.

‘Khem ne stien gedèplaceid,
in ne  rwisso sur terre.
Na wiet ik da ‘k nuujt ni wor vergeite:
ik gaf kik preuf van da ‘k ‘r was.
Oemda,  dui ’t dèplaceire  van daane iene stien,
’t woêter plus jamais zal luupe lak-as dovui.

‘Khem ne stien gedèplaceid,
in ne rwisso sur terre.
Na wiet ik da ‘k nuujt ni wor vergeite:
Ik gaf kik preuf van da ‘k ‘r was.
Oemda,  dui ‘t dèplaceire  van daane iene stien,
’t woêter plus jamais zal luupe lak-as dovui.

 

GKC