Nen os stond te druume ba en beik
En zag hoo ‘n grenouille em scheil bekeik.
Daane was giel zjaloos, zuu ne kolos en haa zuu klaain,
En kwaktege : wacht mo, ‘k zèn subeet zuu gruut as gaai.
De grenouille begost em oep te bloêze
En zeit: voilà, da begint er oep te trekke.
Den os bleif mo ston druume zonder ne puut te verzette.
De grenouille wou nog mier impressioneire
En begost op te neuv te inhaleire.
En wa paasde naa vroog em oên den os.
Daane: pff, op wa trekt da naa, zuu nen dikke kop.
Toon schout de grenouille in en franse kolère
En bloêzdege en bloêzdege zuu hèt
Dat em oep ‘t leste in stukkes vanien explodeide.
E ́ voilà, zuu zeede mo da zjaloosee en naait
Just tot niks ’n laait.
Naar J. de la Fontaine, GKC
Guido's Stories 