Ik heb een fluim gehoest
Ergens hier op aarde.
De zuurstof is er niet meer zuiver zoals voorheen.
Het besmetten van de lucht hou je niet tegen.
Het virus vindt altijd wel een weg om je heen.
Misschien eens verdund, door storm en wind,
Neemt de lucht m’n microbe met zich mee
Om ze, dan nat, en klaar om doden,
Te laten bezinken in de longen van een mens.
Ik heb een fluim gehoest
Ergens hier op aarde.
Nu weet ik dat ik het heb op mijn geweten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het hoesten van die ene fluim,
De lucht nooit meer zo gezond is als weleer.
Ik heb een fluim gehoest
Ergens hier op aarde.
Nu weet ik dat ik het heb op mijn geweten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het hoesten van die ene fluim,
De lucht nooit meer zo gezond is als weleer.
GKC, april 2020