DE CIGALE EN DE FOERMI : DE KREIKEL EN DE MEER

De kreikel dei niks as zinge den giele zoumer lang.
Van werke was em bang.
Mo toon de winter was in ‘t land:
Zat em zonder proviand!

De kreikel paasdege : doê moot ik eet op vinne.
Wittewa : ik vroêg de foermi, maain voisinne,
Maai te prêteire en bèkke fret vi maainen bèk.

Chère soeur, zei em oep zaain beste frans, voulez-vous
me donnei un peu à mangei
oem te supporteire de kaa van d’n hivêr.
Van as ‘t werm es kraaigde alles vroem;
Ik betoêl aa alles wei, as ‘t zoumer is venêr.
Parole d’honneur!!

Mo de foermi dei es ni zoê stoem!
En zeit : Mais quel malheur! Mo wa herre dan gedoên toon ’t nog werm was?
Awel, ‘k em gezoênge, vui ’t amusement van tout le monde dei doê was!

Toon zei de foermi – dei geerige pinne – sans pudeur :
As de in de zoumer kunt chanteire
Moêre in de winter mo walseire.
Toon koste zinge, naa kunde springe.
Dan hèrre giene kaa; niks kraaigde gaa van maa!

Naar J. de la Fontaine, GKC

Like this:

Related

Published by GKC