ODE AAN MICHEL

DE GRENS

Michel heeft een grens verlegd
In zijn dagen hier op aarde.
Zijn leven was anders van bij ‘t begin.
Licht van zon en maan heeft hij niet gezien.
Maar toch hield hij er altijd de moed wel in.
In zijn dagen, door goed en kwaad gevuld,
Nam het noodlot zijn zicht met zich mee.
Maar Michel, in duisternis gehuld, berustte er niet in.
Hij stond zijn man in de drukte van de mensenzee.

Michel heeft een grens verlegd
In zijn dagen hier op aarde.
Zo weet ik dat Michel nooit zal zijn vergeten.
Hij leverde bewijs : Ja, jij kan!
omdat, door het verleggen van zijn grens,
ik nu ook het noodlot overwinnen kan.