Als de dag van morgen begint zonder mij
Ben ik er niet om te zien
De zon en de tranen in uw ogen
Omdat je treurt om dien.
.
Ik wou zo graag je weende niet
Zoals vandaag je deed
Denkend aan vele dingen
Van ons gedeelde leed.
.
Als de dag van morgen begint zonder mij
Bedenk dan dat een engel kwam
En riep mijn naam
En bij de hand mij nam
.
Want mijn plaats daarboven
Was gereed voor mij.
Ik moest verlaten
Al mijn dierbaren, zo de engel zei.
.
Maar toen ik ging en afscheid nam,
Mijn tranende ogen werden rood.
Want heel mijn leven lang
Dacht ik : ik wil niet dood.
.
Van het leven verwachtte ik nog veel,
Nog zoveel had ik te doen.
Het leek niet mogelijk dat ik u moest geven
Een knuffel en een afscheidszoen.
.
Ik dacht aan al het voorbije,
De goede en de kwade dagen,
Aan al de vreugde die we deelden
En de liefde die ons leed hielp dragen.
.
Ach, kon ik maar de dag van gisteren
Nog eens opnieuw beleven
Om dan nog eens uw lach te zien,
al was het maar voor even.
.
Maar ja, ik weet het kan niet zijn,
Zo besef ik maar al te zeer.
Herinneringen en gemis
Zullen komen en niets meer.
.
En telkens ik denk aan wereldse genoegens
Die ik zal missen eens komt morgen
Denk ik ook aan u, en steeds opnieuw
Is dan mijn hart vervuld met zorgen.
.
Maar toen ik dan de poort doorging
Naar de eindeloze tijd
Voelde ik mij zo plots thuis
In Gods eeuwigheid.
.
Hier is geen begin of einde
Geen gister of geen morgen.
Leven op aarde is voorbij,
Hier geen plaats voor zorgen.
.
Zo komt de dag van morgen zonder mij
Treur dan niet al te zeer
Want telkens je aan me denkt
Ben ik er, en lenig ik uw hartezeer.
David Romano, GKC 2024